Ed was destijds net klaar met de LTS (voorloper technisch VMBO). Hij wilde doorleren aan de Installatietechniek Streekschool Leiden en zocht daarbij een werkervaringsplaats. Zijn eerste Feadship – in 1987! - werd Confidante; inmiddels omgedoopt tot Audacia. Het praatje in de tuin bleek een ‘life changer’: Ed deed zijn opleiding, en voelde zich totaal thuis op de werf. Hij bleef - voor een poos. Na een wereldreis van 6 maanden koos Ed in 2001 opnieuw voor Royal Van Lent Shipyard en De Kaag. Hier kreeg hij volop kansen om door te groeien. “Ik ben op de productieafdeling WTB, eerste man en werkvoorbereider geweest,” zegt Ed. “Nu werk ik als Sr Engineer WTB. Op mijn afdeling,” legt hij uit, “begint alles met bouwbestek, schema’s en diagrammen. Als je die samenvoegt met het constructiemodel, kun je de leidingen van alle systemen in het 3D model plaatsen. Geloof mij: dat gaat best ver in detail. Mijn taak als sr engineer is dat ik tekeningen en modellen controleer, aanschuif bij reviews en oplossingen bedenk. Die werk ik deels ook zelf uit. Daarnaast beheer ik standaarden en werk nieuwe uit.” In de vroege ochtend steekt Ed met het pontje over naar Kaag-eiland. Tien minuten later passeert hij de koffiemachine en zoekt hij zijn bureau op. “Ik check altijd eerst de mail. Daarna bekijk ik modellen en tekeningen. Wat ons werk zo ontzettend leuk maakt, is dat je dingen mag bedenken met de mooiste materialen. En dat je systemen uitwerkt die je later aan boord terugziet. De dag vliegt om; voor ik het weet is het half 5 en is het tijd om naar huis te gaan.” Met een brede glimlach denkt hij terug aan zijn jaren bij productie: “De klussen in het buitenland vond ik altijd een mooie uitdaging. Het komt voor dat je met weinig informatie een klus moet oplossen; dat doet echt een beroep op je vakmanschap. En als het dan lukt, ja: dat is wel gaaf.” “Ook een proefvaart van een voltooid jacht is fantastisch om mee te maken, of het transport van een jacht van Kaag naar Rotterdam. Aan het transport van project 808 bijvoorbeeld, in 2015 werkte ik mee als leiding bruggenploeg. In drie dagen brachten we het jacht naar Rotterdam. Het jacht was lang en breed; dat was een beste uitdaging bij de bruggen. Toch lukte het – tot de laatste brug aan toe.”

Eigenlijk was Ed al aangenomen bij Fokker. Maar een gesprekje ‘over de heg’ met een voorman die bleek te werken op de werf, maakte dat hij zich nog snel bedacht: “Ik koos voor Feadship.”